W 2021 w ramach pierwszego programu rezydencyjnego AiR Goyki 3 w Sopocie rezydencje artystyczną odbędą cztery rezydentki: Ada Rączka i Simone Karl w dziedzinie sztuk wizualnych oraz Zyta Rudzka i Zero Pilnik w dziedzinie literatury.
Pierwsza rezydencja będzie miała miejsce między 06 kwietnia a 06 czerwca. W Sopocie w tym czasie będą rezydować Zyta Rudzka oraz Ada Rączka.
Druga odsłona programu odbędzie się jesienią. Od 06 września do 06 listopada Art Inkubator będzie gościł Zero Pilnik oraz Simone Karl.
In 2021, as part of the first AiR Goyki 3 residency programme in Sopot, four artists will participate in residencies: Ada Rączka and Simone Karl in visual arts and Zyta Rudzka and Zero Pilnik in literature.
The first residency will take place between 6th of April and 6th of June. At that time Zyta Rudzka and Ada Rączka will reside in Sopot.
The second part of the programme will take place in autumn. From 6th of September to 6th of November, Art Inkubator will host Zero Pilnik and Simone Karl.
Ada Rączka
Ada Rączka – ur. 1997 w Warszawie. Absolwentka Fine Arts w Städelschule (Frankfurt am Main). Pracuje z obrazami, tekstem i wideo. Szuka sposobów reprezentacji prac reprodukcyjnych (ang. reproductive work), m.in. czynności sprzątania, gotowania, dbania i opieki. Autorka książki poetyckiej „Nie róbmy nic, błagam. Ale powiedzmy innym, że robiłyśmy.” (2019)
Ada Rączka – born 1997 in Warsaw. Studied Fine Arts in the class of Judith Hopf in Städelschule (Frankfurt am Main). Rączka works with images, text and video. Rączka looks for a visual and textual representation of reproductive work, including: cleaning, cooking, caring and taking care of. Author of poetic book „Nie róbmy nic, błagam. Ale powiedzmy innym, że robiłyśmy.” (2019)
Zyta Rudzka
Zyta Rudzka – pisarka i dramatopisarka. Napisała takie powieści jak Białe klisze, Mykwa, Ślicznotka doktora Josefa, Krótka wymiana ognia, która otrzymała Nagrodę Literacką Gdynia, weszła do finału Nagrody Literackiej Nike 2019 i została uznana za jedną z dziesięciu najlepszych polskich książek dekady przez tygodnik „Polityka”.
Autorka sztuk teatralnych, min. Zimny bufet, Cukier Stanik, wyróżnionych Gdyńską Nagrodą Dramaturgiczną oraz Gold Remi na Wordfest Independent Film Festival w Huston.
W 2020 roku najnowsza powieść autorki Tkanki miękkie ( W.A.B. 2020) zdobyła pierwsze miejsce w rankingu najlepszych polskich książek wg tygodnika „Polityka” oraz znalazła się na liście dziesięciu najlepszych książek magazynu „Książki” i Onet Kultura.
Zyta Rudzka – writer and dramatist. She has written such novels as Białe klisze, Mykwa, Ślicznotka doktora Josefa, Krótka wymiana ognia, which received the Gdynia Literary Award, entered the final of the Nike 2019 Literary Award and was named one of the ten best Polish books of the decade by the “Polityka” weekly magazine.
Rudzka is also author of plays, such as Zimny bufet, Cukier Stanik, awarded with Gdynia Drama Award and Gold Remi at Wordfest Independent Film Festival in Huston.
In 2020 Rudzka’s latest novel, Tkanki miękkie (W.A.B. 2020), won first place in the ranking of the best Polish books according to the “Polityka” magazine and was listed among the ten best books by the „Książki” magazine and Onet Kultura.
Zero Pilnik
Zero Pilnik jest performerką i storytellerem z São Paulo w Brazylii. Jako aktor, scenarzysta i reżyser, Zero stara się prowokować publiczność poprzez performansy, które obalają normy.
Zero (która używa „tatuś” jako zaimka płciowego) ukończył California Institute of the Arts z tytułem BFA w dziedzinie aktorstwa i kreatywnego pisania. Podczas rezydencji w Double Edge Theatre, tata opracował solowy spektakl Ithaca, którego premiera odbyła się w grudniu 2017 roku w Electric Lodge w Venice, USA. Stypendysta Flausen+ Young Artists in Residency 2020 oraz laureatka nagrody Tim Disney Prize for Excellence in the Storytelling Arts z 2017 roku za sztukę People Who Love Move Mountains. Ostatnie prace obejmują oryginalny utwór Banana Pride™ (English Theatre Berlin’s Expo Festival 2019), Political Voice Institute (kontynuowany projekt performatywny w Maxim Gorki Theater) oraz This is Not Wonderland (immersyjny Drag show w klubie Wilde Renate).
Obecnie pracuje nad dystopijnym serialem telewizyjnym Spaghetti Western i nowym solowym spektaklem 27 Club, przy wsparciu Fonds Darstellende Künste. Tatę można również regularnie spotkać w barach i klubach Berlina jako Mojo, Szwajcarskiego Połykacza Mieczy – część kolektywu Drag King Venus Boys.
Zero gra również na akordeonie i szyje, ale nie umie zbyt dobrze gwizdać.
Zero Pilnik is a gender-bending performer and storyteller from São Paulo, Brazil. As an actor, writer, and director, Zero aims to provoke audiences through performances that subvert the norm.
Zero (who uses “daddy” as a gender pronoun) graduated from California Institute of the Arts with a BFA in Acting and Creative Writing. During a residency at Double Edge Theatre, daddy developed the solo show Ithaca, which premiered December 2017 at the Electric Lodge in Venice, USA. A Flausen+ Young Artists in Residency 2020 fellow and a recipient of the 2017 Tim Disney Prize for Excellence in the Storytelling Arts for the play People Who Love Move Mountains. Recent work includes original piece Banana Pride™ (English Theatre Berlin’s Expo Festival 2019), the Political Voice Institute (ongoing performance project at Maxim Gorki Theater), and This is Not Wonderland (immersive Drag show at club Wilde Renate).
Currently developing a dystopic Spaghetti Western TV series and a new solo show, 27 Club, with support from Fonds Darstellende Künste. You can also catch daddy performing regularly in bars and clubs throughout Berlin as Mojo, the Sword Swallower of Switzerland – part of the Drag King collective Venus Boys.
Zero also plays the accordion and sews, but can’t whistle very well.
Simone Karl
W swoich pracach Simone Karl ( ur. 1989 w Neumarkt i.d.Opf, Niemcy) bada ludzką cielesność pomiędzy sprzecznością producent / konsument a egzystencjalną naturalnością. Obrazy zawsze napotykają na doświadczenia i momenty graniczne. Całkowita sztuczność – najczęściej tłumaczona za pomocą nieorganicznych, znalezionych przedmiotów – jest zestawiana z egzystencjalnymi pytaniami o feminizm, organiczne i materialne warunki fizyczności oraz powracającym pytaniem o transformację.
Jej językiem artystycznym jest kolekcjonowanie rzeczy i ich konceptualne przetwarzanie. Jako dziecko z rodziny rzemieślniczej, materiał, forma i przeznaczenie przedmiotu są dla artystki istotnymi środkami komunikacji – językiem haptycznym, który dzięki doświadczeniu w codziennym użytkowaniu może funkcjonować także poza językiem werbalnym. Z zebranych rzeczy i obiektów artystka konstruuje i rysuje instalacje, obiekty i kolaże. Procedury oparte na procesie i tymczasowe, specyficzne dla danego miejsca metody pracy często odgrywają główną rolę w jej twórczości.
Jej prace były wystawiane w Niemczech, Włoszech, Belgii i Słowenii. Mieszka i pracuje w Hamburgu (Niemcy).
In her work Simone Karl ( born 1989, Neumarkt i.d.Opf, Germany) explores the human corporeality between the contradiction as producer / consumer and an existential naturalness. The imagery always comes up against borderline experiences and moments. Total artificiality – mostly translated by means of inorganic found objects – is juxtaposed with existential questions of feminism, organical and material conditions of physicality and a recurring question of transformation.
Her artistic language is the collecting of things and conceptual processing. As the child of a family of craftspeople, the material, form and purpose of an object are essential means of communication for the artist – a haptic language that, through experience in everyday use, can also function beyond verbal language. With collected things and objects she constructs and draws installations, objects and collages. Process-based procedures and temporary, site-specific working methods often play a major role in her work.
Her works have been shown in Germany, Italy, Belgium and Slovenia. She lives and works in Hamburg, Germany.
