Zapraszamy na wernisaż wystawy porezydencyjnej projektu Szklarnia/ Skleník 2024.
artystki: Dorota Walentynowicz i Barbora Fastrová
wernisaż: 30.10 (środa), godz. 18.00
wystawa: 31.10 – 23.11. 2024
godziny otwarcia wystawy: wtorek – piątek 14.00 – 18.00, sobota 10.00 – 14.00
W dniach 01 – 02.11 oraz 11.11 wystawa będzie nieczynna.
Artystki Dorota Walentynowicz i Barbora Fastrová zaprezentują serie nowych prac, nad którymi pracowały w trakcie dwumiesięcznej rezydencji – najpierw w sierpniu w Pradze, a następnie w październiku w Sopocie. W przestrzeni sal wystawowych willi Goyki 3 Dorota Walentynowicz zaprezentuje projekt, którego punktem wyjścia jest zagadnienie przepływu wody przez miasto. Zobaczymy między innymi dwie serie płytek ceramicznych opartych na mapach Pragi i Sopotu oraz fotografie otworkowe z serii zatytułowanej “Ciała z wody”. Barbora Fastrová w Sopocie pracuje wokół materiałów z terenów zielonych otaczających wille. Na wystawie zobaczymy kolekcje prac powstałych z biodegradowalnych elementów, zaaranżowanych w antropomorficzne figury i przedmioty użytkowe.
Projekt Szklarnia / Skleník skierowany jest dla artystek i artystów mieszkających w Polsce i Czechach zainteresowanych poszerzaniem pola sztuki o inne – bardziej banalne – dziedziny życia. Tytułową szklarnię rozumiemy jako przestrzeń dla eksperymentu i narzędzie, które pozwoli na rozwój koncepcji pojęć i projektów wychodzących poza standardy pracy instytucji kultury. Zależy nam na stworzeniu przestrzeni dla sztuki niematerialnej i efemerycznej, która prowadzi dialog z koncepcją degrowth – postwzrostu. Punktem wyjścia rezydencji są tereny zielone, które otaczają obie instytucje. W Sopocie jest to park na Goyki 3, a w Pradze tereny wokół MeetFactory.
W 2024 roku postanowiliśmy zmodyfikować program tak, aby artystki i artyści, którzy są rodzicami mogli odbyć rezydencję w Pradze i w Sopocie razem ze swoim dzieckiem.
23.11 (sobota), godz. 12.00
Potok, którego nie ma – spotkanie towarzyszące wystawie Szklarnia / Sklenik
Dorota Walentynowicz jest absolwentką Akademii Sztuk Pięknych w Poznaniu (fotografia) i Królewskiej Akademii Sztuki w Hadze (art-science). W ubiegłym roku obroniła doktorat na Akademii Sztuk Pięknych w Gdańsku, gdzie prowadzi obecnie zajęcia z zakresu postfotografii.
Laureatka licznych stypendiów (m.in. Stypendium Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego RP, holenderskie Stypendium Huygensa), uczestniczka międzynarodowych programów rezydencyjnych (m.in. Museumsquartier w Wiedniu, Kunsthalle w Krems, Kunsthalle w Andratx, Apollonia European Art Exchanges w Strasburgu).
Jej instalacje i fotografie wystawiane były między innymi w Muzeum Folkwang w Essen, w Państwowej Galerii Sztuki w Sopocie (wystawa indywidualna 2015), na Biennale sztuki WRO we Wrocławiu, na festiwalu Transmediale w Berlinie, w Instytucie Mediów V2 w Rotterdamie, w Kunstlerhaus w Wiedniu, w Austriackim Forum Kultury w Warszawie (wystawa indywidualna 2010), w Centrum Sztuki Współczesnej Łaźnia w Gdańsku, w Muzeum Fotografii w Amsterdamie, w Fundacji Stroom w Hadze (wystawa indywidualna 2009), w Pawilonie Czterech Kopuł MNWr we Wrocławiu, w Galerii Bunkier Sztuki w Krakowie, w Gdańskiej Galerii Miejskiej (wystawa indywidualna 2022), w przestrzeni New Joerg w Wiedniu (wystawa indywidualna 2023), w Kunstverein w Salzburgu, w Galerii Ruyter w Wiedniu.
Prace Doroty Walentynowicz znajdują się w kolekcji Miasta Gdańska, kolekcji Muzeum Narodowego we Wrocławiu, kolekcji Miasta Strasbourg, kolekcji CCA Andratx, a także w kolekcjach prywatnych.
Walentynowicz jest członkinią kolektywu artystycznego <dienstag abend>, kolektywu badawczego pisze-mówi-robi, Plenum Osób Opiekujących Się oraz grupy organizacyjnej Seminarium Feministycznego.
http://dorotawalentynowicz.com
Barbora Fastrová jest artystką wizualną mieszkającą w Pradze. Pomimo ukończenia studiów w Studium Fotografii na UMPRUM, zajmuje się głównie rzeźbą i instalacjami. Jej prace zawsze dotyczyły fascynacji kształtami, masami i materiałami. W 2015 roku zaprezentowała swoją wystawę dyplomową In my country, która zawierała obiekty z betonu i gipsu wraz z pracami audiowizualnymi. W 2014 roku rozpoczęła długotrwałą współpracę z inną absolwentką Studium Fotografii UMPRUM – Johanną Pošovą. Nie zaprzestała jednak solowej praktyki i kontynuowała pracę nad bardziej intuicyjnymi i intymnymi obiektami. W 2018 roku wspólnie z Pošovą zrealizowały projekt o nazwie Cheap Art. Była to próba stworzenia w 100% zrównoważonej wystawy.
Podczas pandemii zaczęła również rysować i powoli stało się to ważną częścią jej pracy. Głównym tematem jej rysunków jest niewątpliwie człowiek, jego ciało, relacje i kontakt fizyczny. Niedawno została zaproszona wraz z Pošovą do stworzenia prac do projektu Flower Union, będącego częścią czeskiej prezydencji w Radzie Unii Europejskiej. Wraz z innymi ośmioma młodymi czeskimi artystami i projektantami stworzyli dekoracje dla dwóch budynków w Brukseli.
https://www.instagram.com/barbora.fastrova/?hl=en
Program rezydencji dofinansowany ze środków Funduszu Wyszehradzkiego.
