Please scroll down for English
Rozdział 1: geografie współzależności
Artyści: Martyna Czech, Kapwani Kiwanga, Uriel Orlow
Rozdział 1: geografie współzależności to międzynarodowa wystawa zbiorowa, która podejmuje temat wzajemnych powiązań pomiędzy ludźmi a istotami nieludzkimi.
Poprzez prace zaproszonych artystów publiczność przyjrzy się zależnościom pomiędzy zwierzętami, roślinami i zjawiskami, które pełniąc różne funkcje w kontekście historycznym i społecznym, nabierają nowych znaczeń i przenoszą ważne kulturowo treści. W jakim stopniu rośliny i zwierzęta mogą być symbolem zmian społecznych? Jak włączyć aktorów nieludzkich do dyskusji w sferze społecznej i kulturalnej? Czym jest współzależność w kontekście najbliższego otoczenia i szerzej, w globalnych trendach? Do udziału w wystawie została zaproszona trójka artystów, których prace tworzą narracje na temat złożoności tych relacji w międzynarodowym kontekście.
Malarstwo Martyny Czech komentuje relacje pomiędzy ludźmi a zwierzętami; praca wideo Uriela Orlowa to historia Artemisi (bylicy rocznej), pokazana za pomocą obrazu i dźwięku. Kapwani Kiwanga w swojej instalacji analizuje symboliczny związek kwiatów z jednostkami, narodami i ruchami oporu.
Wystawa jest pierwszym rozdziałem, wstępem, do serii projektów opartych na researchu wokół narzędzi konceptualnych, takich jak idee współzależności, dzielenia się czy szeroko rozumiana opieka.
Rozdział 1: geografie współzależności są częścią rocznego programu sztuk wizualnych, który w 2023 roku jest poświęcony cyrkulacjom działania.
Kuratorka: Kasia Sobczak
Wernisaż: 19.05, godz. 19.00
Wystawa: 20.05 – 17.06.2023
Program publiczny towarzyszący wystawie:
20.05, godz. 11.00 spotkanie z Martyną Czech i Kasią Sobczak, oprowadzanie po wystawie
27.05, godz. 11-19.00 warsztaty „W poszukiwaniu aktorów nieludzkich”, prowadzenie: Sylwia Bruna, Aleksandra Kulińska, Bartosz Rief – ZAPISY
30.05, godz. 15.00 oprowadzanie dla licealistów
10.06, godz. 11.00 oprowadzanie kuratorskie
Godziny otwarcia wystawy:
Wtorek- piątek, godz. 14.00 – 18.00
Sobota, godz. 10.00-14.00
Rozdział 1: geografie współzależności, to międzynarodowa wystawa zbiorowa inspirowana obserwacją rzeczywistości, w której wszyscy jesteśmy ze sobą połączeni. Słowo geografie w tytule odnosi się do klasycznego pojęcia związanego z przestrzenią i topografią. Współzależność to kategoria, która poszukiwana jest na mapie relacji i komunikacji. Cechuje ją wrażliwość i odpowiedzialność za drugą istotę. Współzależność można rozpatrywać w kontekście społecznym, kulturalnym, ekonomicznym i ekologicznym. Te wszystkie konteksty są widoczne w pracach pokazywanych w ramach wystawy. Istotnym elementem całości jest również funkcja, którą aktorzy nieludzcy, czyli rośliny i zwierzęta pełnią w świecie ludzi w danym miejscu i czasie, przez co stają się przekaźnikami historii i symboli kulturowych.
Wystawa pomyślana jest tak, aby w jak najbardziej czytelny sposób włączyć do głównej narracji aktorów nieludzkich. Praktyki artystyczne trójki zaprezentowanych artystów w dużej mierze skupiają się na pozycjonowaniu ich w centrum uwag. Wyzwaniem dla odbiorcy jest więc wyjście z perspektywy człowieka i spojrzenie na pokazane tematy i emocje od strony głównych bohaterów wystawy.
Malarstwo Martyny Czech to prace ekspresyjne, bezpośrednie i absurdalne. Artystka przygląda się w nich wzajemnym relacjom pomiędzy ludźmi a zwierzętami, z tendencją do przedstawiania dwoistości relacji. Najczęściej w tej relacji dominują zwierzęta, którym artystka tworzy miejsce na odwet na człowieku. W twórczości artystki tytuły prac pełnią ważną rolę. Obraz Smutna rose-gwiazda przedstawia spersonifikowaną rozgwiazdę, z którą odruchowo można sympatyzować w odczuwanych przez nią emocjach widocznych w wyrazie twarzy. Tej scenie melancholijności dodają ascetyczne elementy krajobrazu. W Tańczącej ze szczurami…. uwagę skupia przede wszystkim paleta kolorów i centralne ułożenie postaci. Jak mówi Czech: “lawiruję na tym obrazie pomiędzy sztuką przetrwania, sztuką malowania i pozostania sobą”. Artystka często umieszcza siebie w kompozycjach, wzmacniając przy tym osobisty wydźwięk swoich obrazów.
Instalacja kwiatowa Kapwani Kiwangi z serii Flowers for Africa dedykowana jest Angoli. Artystka od blisko 10 lat bada i analizuje archiwa państwowe różnych krajów Afryki, z których wybiera interesujące ją zdjęcia. Są to przede wszystkim przedstawienia obecności kwiatów podczas wydarzeń dyplomatycznych, ważnych w dziejach tych krajów. Bukiety te zazwyczaj ustawione są na stołach lub mównicach, stając się niejednoznacznymi świadkami historycznych momentów. Angolę i Polskę łączy z pozoru niewiele, ale w historii obu krajów można odnaleźć wspólną wizję społeczeństwa, w której socjalizm miał być ratunkiem po krwawych doświadczeniach wojennych. Dzień niepodległości Angoli, wywalczonej po najdłużej trwającej wojnie z kolonizatorem wśród wszystkich krajów afrykańskich, wypada 11 listopada. W swojej praktyce Kiwanga często bada wpływ historii oraz procesów dekolonizacyjnych na współczesne społeczeństwa, tworząc miejsce dla zmarginalizowanych dyskursów.
Praca wideo Learning from Artemisia szwajcarskiego artysty Uriela Orlowa powstała na zamówienie biennale w Lumbubushi w Demokratycznej Republice Kongo. Artysta włączył do współpracy nad projektem kooperatywę kobiecą z Lumutu, która zajmuje się uprawą rośliny znanej jako Artemisia afra, czyli bylica pospolita. Jest to roślina lecznicza, która skutecznie leczy i zapobiega malarii i może być przyjmowana w postaci naparu. W wielu pracach artysty z ostatnich lat widać powracający motyw wielopłaszczyznowego powiązania Afryki z Europą oraz poszukiwania relacji między przeszłością, teraźniejszością i przyszłością. Drzewa i rośliny w projektach Orlowa są bohaterami opowieści o migracjach, o rdzennej wiedzy i międzynarodowych relacjach władzy. Proces tworzenia projektów przez artystę jest oparty na researchu, budowaniu więzi z lokalnymi społecznościami oraz na wprowadzeniu odbiorców w podejmowane tematy w możliwie pogłębiony, ale skondensowany sposób, poprzez tworzenie wielowymiarowych instalacji.
Tytułowy Rozdział 1 jest początkiem numerycznego porządku następujących po sobie tematów i narzędzi konceptualnych, wokół których w kolejnych latach powstaną kolejne projekty. Będą one bazować na researchu wizualnym we współpracy z zaproszonymi artystami i artystkami pochodzącymi z kultur przedstawiających wielość globalnych perspektyw na podejmowane w projektach tematy.
Wystawa ta jest częścią rocznego programu sztuk wizualnych Goyki 3 Art Inkubatora, który w 2023 roku odnosi się do tematu cyrkulacji – relacji i wzajemnej wymiany idei pomiędzy twórcami, odbiorcami i dziedzinami sztuki.
Kasia Sobczak
Biogramy artystów
Martyna Czech (1990), absolwentka malarstwa na Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach w pracowni profesora Andrzeja Tobisa. Dyplom obroniła w 2017 roku. W swojej twórczości zajmuje się krytyką świata ludzkiego w oparciu o własne doświadczenia. W wielu swoich pracach porusza temat cierpienia zwierząt. Jest bystrą obserwatorką relacji między światem zwierząt i ludzi. Interesują ją sytuacje, w których zderzenie tych dwóch światów powoduje ból i cierpienie.
W 2015 zdobyła główną nagrodę 42. Biennale Malarstwa Bielska Jesień, w 2019 roku była nominowana do Paszportów Polityki. Jej prace znajdują się między innymi w kolekcji Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie, Fundacji Sztuki Polskiej ING, Kolekcji Sztuki PKO Banku Polskiego, Galerii Bielska BWA, Bielsko – Biała, Mazowieckiego Centrum Sztuki Współczesnej Elektrownia w Radomiu. Współpracuje z galerią BWA Warszawa.
Kapwani Kiwanga (1978) jest francusko-kanadyjską artystką, urodzoną w Kanadzie, a od 2005 roku mieszkającą i pracującą w Paryżu. Kiwanga studiowała antropologię i religię porównawczą na Uniwersytecie McGill w Montrealu oraz sztukę w l’École des Beaux-Arts de Paris, a następnie w Le Fresnoy.
W swojej praktyce artystka bada wszechobecny wpływ asymetrii władzy poprzez umieszczanie historycznych narracji w dialogu ze współczesnymi realiami, archiwami i możliwościami jutra. Jej prace są inspirowane badaniami naukowymi, zmarginalizowanymi lub zapomnianymi historiami i artykułowane za pomocą wielu materiałów i mediów, w tym rzeźby, instalacji, fotografii, wideo i performance.
W 2020 roku Kiwanga otrzymała Prix Marcel Duchamp (FR), a w 2021 roku Zurich Art Prize (CH). Była również laureatką Frieze Artist Award (USA) oraz corocznej Sobey Art Award (CA) w 2018 roku. Będzie reprezentowała Kanadę na 60. Międzynarodowej Wystawie Sztuki – La Biennale di Venezia w 2024 roku.
Jej wystawy indywidualne odbyły się między innymi w Museum Of Contemporary Art, Toronto (CA), New Museum, Nowy Jork (USA); 59. Międzynarodowa Wystawa Sztuki La Biennale di Venezia; Crédac – Centre d’Art Contemporain d’Ivry (FR); Haus der Kunst, Monachium (DE), MIT List Visual Arts Center, Cambridge (USA); Muzeum Albertinum, Drezno (DE).
Jej prace były pokazywane w ramach wystaw zbiorowych w Palais de Tokyo (FR); LUMA Foundation (FR); Joburg Contemporary Art Foundation, Johannesburg (ZAF); Musée de l’Armée, Hôtel des Invalides, Paris (FR); Whitechapel Gallery, London (UK); Serpentine Galleries, London (UK); Yuz Museum, Shanghai (CHN); MOT – Museum of Contemporary Art Tokyo (JPN); Museum MMK für Moderne Kunst, Frankfurt (DE); Museum of African Contemporary Art Al Maaden – MACAAL, Marrakesz (MAR); National Gallery of Canada, Ottawa (CA), Hammer Museum, Los Angeles (USA); Centre Pompidou, Paryż (FR) i MACBA, Barcelona (ESP), etc.
Uriel Orlow mieszka i pracuje pomiędzy Lizboną, Londynem i Zurychem. Studiował w Central Saint Martins College of Art & Design w Londynie, na Uniwersytecie w Genewie, w Slade School of Art/University College w Londynie oraz na UAL, uzyskując w 2002 roku tytuł doktora sztuk pięknych.
Uriel Orlow jest laureatem 2023 Swiss Grand Prix for Art / Prix Meret Oppenheim. W 2020 roku otrzymał nagrodę C. F. Meyera, a w 2017 roku został laureatem nagrody Sharjah Biennial. Otrzymał również nagrodę „Werkjahr” od miasta Zurych w 2015 roku oraz trzy Swiss Art Awards na Art Basel (2008, 2009, 2012), a w 2013 roku znalazł się na krótkiej liście do nagrody Jarmana.
Praktyka artysty jest oparta na badaniach, zorientowana na proces i często pozostaje w dialogu z innymi dyscyplinami i osobami. Jego projekty dotyczą pozostałości kolonializmu, przestrzennych manifestacji pamięci, sprawiedliwości społecznej i ekologicznej oraz roślin jako aktorów politycznych. Instalacje multimedialne artysty skupiają się na konkretnych miejscach, mikro historiach i formach zapadania w pamięć. Pracując nad instalacją, fotografią, filmem, rysunkiem, dźwiękiem i ogrodami, jego projekty doprowadzają do korespondencji różnych obrazów i trybów narracji.
Ostatnie wystawy indywidualne obejmuą Casa da Cerca, Almada (2022-2023), Kunsthalle Nairs Szwajcaria (2021), La Loge, Bruksela; State of Concept, Ateny (2020), Kunsthalle Mainz (2019-2020), Tabakalera, San Sebastian i Villa Romana Florencja (2019), Kunsthalle St Gallen Szwajcaria, Market Photo Workshop Johannesburg i Les Laboratoires d’Aubervilliers Paryż (2018), między innymi.
Prace Orlowa były prezentowane na najważniejszych wystawach przeglądowych, m.in. w 2022 roku na Berlin Biennale, British Art Show 9, Kochi-Muziris Biennale, Kathmandu Triennale 2077 i 14 Dakar Biennale, a wcześniej m.in. na 54 Biennale w Wenecji, Manifesta 9 & 12 w Genk i Palermo, Lubumbashi Biennale VI, 13 Sharjah Biennale, 7 Moscow Biennale, 8 Mercosul Biennale.
W 2020 Archive Books wydaje jego monografię Conversing with Leaves, w 2019 Shelter Press opublikowało Soil Affinities, a w 2018 Sternberg Press – Theatrum Botanicum.
* na wydarzenie obowiązują zapisy
Chapter 1: geographies of interdependence
Artists: Martyna Czech, Kapwani Kiwanga, Uriel Orlow
Chapter 1: geographies of interdependence is an international group exhibition that addresses the interdependence between humans and non-human beings.
Through the works of invited artists, the audience will look at the interrelationships between animals, plants and phenomena that, while performing different functions in historical and social contexts, acquire new meanings and carry culturally important content.
To what extent can plants and animals be symbols of social change? How to include non-human actors in discussions in the social and cultural sphere? What is interdependence in the context of the immediate environment and more broadly, in global trends? Works of three invited artists create narratives about the complexity of these relationships in an international context.
Martyna Czech’s painting comments on the relationship between humans and animals; Uriel Orlow’s video work is the story of Artemisia (annual mugwort), shown through image and sound. Kapwani Kiwanga’s installation analyzes the symbolic relationship of flowers to individuals, nations and resistance movements.
The exhibition is the first chapter, an introduction, to a series of projects based on research around conceptual tools such as the ideas of interdependence, sharing and care in a broad sense.
Chapter 1: geographies of interdependence is part of a year-long visual arts program that in 2023 is dedicated to circulations of action.
Curator: Kasia Sobczak
Opening: 19.05, 7pm
Exhibition: 20.05 – 17.06.2023
Public program accompanying the exhibition
20.05, 11 am – artist talk with Martyna Czech and Kasia Sobczak, guided visit to the show
27.05, 11am – 7pm – workshop ‘’ In search of non-human actors”, by: Sylwia Bruna, Aleksandra Kulińska, Bartosz Rief (in Polish)*
30.05, 3pm – guided visit to the show for high school students
10.06, 11am – curatorial guided visit to the show
Exhibition opening hours:
Tuesday – Friday, 2 – 6 pm
Saturday, 10am – 2pm
Chapter 1: geographies of interdependence, is an international group exhibition inspired by the observation of a reality in which we are all interconnected. The word geographies in the title refers to a classical concept related to space and topography. Interdependence is a category that is sought on the map of relationships and communication. It is characterised by sensitivity and responsibility for another being. Interdependence can be considered in social, cultural, economic and ecological contexts. All these contexts are present in the works shown as part of the exhibition. The function that non-human actors, i.e. plants and animals, perform in the world of humans in a given place and time, thus becoming transmitters of history and cultural symbols, is also an important element of the whole.
The exhibition is conceived to incorporate non-human actors into the main narrative in the clearest possible way. The artistic practices of the three featured artists largely focus on positioning them at the centre of attention. The challenge for the viewer is therefore to step out of the human perspective and look at the themes and emotions shown from the perspective of the main characters in the exhibition.
Martyna Czech’s paintings are expressive, direct and absurd works. In them, the artist looks at the mutual relations between humans and animals, with a tendency to depict the duality of the relationship. Most of the time, this relationship is dominated by animals, for which the artist creates space for retaliation against humans. In the artist’s work, the titles play an important role. The painting Smutna rose-gwiazda depicts a personified starfish, with which one can reflexively sympathise in the emotions it feels, visible in its facial expression. The ascetic elements of the landscape add to this melancholic scene. In Tańcząca ze szczurami … the attention is mainly focused on the colour palette and the central positioning of the figures. In Czech’s words: „I’m juggling in this painting between the art of survival, the art of painting and remaining myself”. The artist often places herself in the compositions, reinforcing the personal overtones of her paintings.
Kapwani Kiwangi’s floral installation from the Flowers for Africa series is dedicated to Angola. The artist has been researching and analysing the state archives of various African countries for nearly 10 years, from which she selects images that interest her. These are mainly depictions of the presence of flowers at diplomatic events, important in the history of these countries. These bouquets are usually placed on tables or rostrums, becoming ambiguous witnesses of historical moments. Angola and Poland have seemingly little in common, but in the history of both countries it is possible to find a common vision of society, in which socialism was to be a salvation after the bloody experience of war. Angola’s independence day, won after the longest-running war against the coloniser among all African countries, falls on 11 November. In his practice, Kiwanga often explores the impact of history and decolonisation processes on contemporary societies, making space for marginalised discourses.
The video work Learning from Artemisia by Swiss artist Uriel Orlow was commissioned for the Lumbubushi Biennial in the Democratic Republic of Congo. The artist enlisted the Lumutu women’s co-operative, which cultivates a plant known as Artemisia afra, or common mugwort, to collaborate on the project. It is a medicinal plant that effectively treats and prevents malaria and can be taken as an infusion. A recurring motif of Africa’s multifaceted connection with Europe and the search for relationships between past, present and future can be seen in many of the artist’s works of recent years. The trees and plants in Orlov’s projects are protagonists in stories of migration, indigenous knowledge and international power relations. The artist’s process of creating his projects is based on research, building links with local communities and introducing audiences to the subjects at hand in the most in-depth but condensed way possible through the creation of multidimensional installations.
The title Chapter 1 is the beginning of the numerical order of the following themes and conceptual tools around which further projects will be developed in the following years. These will be based on visual research in collaboration with invited male and female artists from cultures representing a multiplicity of global perspectives on the themes addressed in the projects.
This exhibition is part of Goyki 3 Art Incubator’s annual visual arts programme, which in 2023 addresses the theme of circulation – the relationship and mutual exchange of ideas between creators, audiences and art disciplines.
Kasia Sobczak
Artists bios
Martyna Czech (1990) graduate of painting at the Academy of Fine Arts in Katowice in the studio of Professor Andrzej Tobis. She defended her diploma in 2017. In her work she deals with criticism of the human world based on her own experiences. In many of her works, she addresses the suffering of animals. She is an astute observer of the relationship between the animal and human worlds. She is interested in situations where the clash of these two worlds causes pain and suffering. In 2015, she won the main prize of the 42nd Bielska Jesień Painting Biennale, and in 2019 she was nominated for the Passports of Polityka.
Her works are in the collection of the Museum of Modern Art in Warsaw, the ING Polish Art Foundation, the PKO Bank Polski Art Collection, BWA Bielska Gallery, Bielsko-Biala, and the Mazovian Center for Contemporary Art Elektrownia in Radom, among others. She collaborates with BWA Warszawa gallery.
Kapwani Kiwanga (1978) is a French-Canadian artist from Canada and based in Paris since 2005 where she works. Kiwanga studied Anthropology and Comparative Religion at McGill University in Montreal and Art at l’École des Beaux-Arts de Paris, and later at Le Fresnoy.
Her work traces the pervasive impact of power asymmetries by placing historic narratives in dialogue with contemporary realities, the archive, and tomorrow’s possibilities. Her practice is research-driven, instigated by marginalised or forgotten histories, and articulated across a range of materials and mediums including sculpture, installation, photography, video, and performance.
In 2020, Kiwanga received the Prix Marcel Duchamp (FR), and the Zurich Art Prize (CH) in 2021. She was also the winner of the Frieze Artist Award (USA) and the annual Sobey Art Award (CA) in 2018. She will represent Canada at the 60th International Art Exhibition – La Biennale di Venezia in 2024.
Selected solo exhibitions include Museum of Contemporary Art, Toronto (CA), New Museum, Nowy Jork (USA); 59. Międzynarodowa Wystawa Sztuki La Biennale di Venezia; Crédac – Centre d’Art Contemporain d’Ivry (FR); Haus der Kunst, Monachium (DE), MIT List Visual Arts Center, Cambridge (USA); Muzeum Albertinum, Drezno (DE), among others.
Selected group exhibitions include Palais de Tokyo (FR); LUMA Foundation (FR); Joburg Contemporary Art Foundation, Johannesburg (ZAF); Musée de l’Armée, Hôtel des Invalides, Paris (FR); Whitechapel Gallery, London (UK); Serpentine Galleries, London (UK); Yuz Museum, Shanghai (CHN); MOT – Museum of Contemporary Art Tokyo (JPN); Museum MMK für Moderne Kunst, Frankfurt (DE); Museum of African Contemporary Art Al Maaden – MACAAL, Marrakech (MAR); National Gallery of Canada, Ottawa (CA), Hammer Museum, Los Angeles (USA); Centre Pompidou, Paris (FR) and MACBA, Barcelona (ESP).
Uriel Orlow lives and works between Lisbon, London and Zurich. He studied at Central Saint Martins College of Art & Design London, the University of Geneva, the Slade School of Art/University College London and UAL, completing a PhD in Fine Art in 2002.
Uriel Orlow is the recipient of the 2023 Swiss Grand Prix for Art / Prix Meret Oppenheim. In 2020 he received the C. F. Meyer Prize and in 2017 he was awarded the Sharjah Biennial prize. He also received a ‘Werkjahr’ award from the City of Zurich in 2015 and three Swiss Art Awards at Art Basel (2008, 2009, 2012) and was shortlisted for the Jarman award in 2013.
Uriel Orlow’s practice is research-driven, process-oriented and often in dialogue with other disciplines and people. Projects engage with residues of colonialism, spatial manifestations of memory, social and ecological justice, blind spots of representation and plants as political actors. His multi-media installations focus on specific locations, micro-histories and forms of haunting. Working across installation, photography, film, drawing, sound and gardens his works bring different image-regimes and narrative modes into correspondence.
Recent solo exhibitions include Casa da Cerca, Almada (2022-2023), Kunsthalle Nairs Switzerland (2021), La Loge, Bruksela; State of Concept, Athens (2020), Kunsthalle Mainz (2019-2020), Tabakalera, San Sebastian i Villa Romana Florence (2019), Kunsthalle St Gallen Switzerland, Market Photo Workshop Johannesburg i Les Laboratoires d’Aubervilliers Paris (2018, among others.
Uriel Orlow’s work has been presented at major survey exhibitions including in 2022 at the Berlin Biennale, British Art Show 9, Kochi-Muziris Biennale, Kathmandu Triennale 2077 and 14th Dakar Biennale and previously at the 54th Venice Biennale, Manifesta 9 & 12 in Genk and Palermo, Lubumbashi Biennial VI, 13th Sharjah Biennial, 7th Moscow Biennial, 8th Mercosul Biennial amongst others.
In 2020 Archive Books is publishing his monograph Conversing with Leaves, in 2019 Shelter Press published Soil Affinities and in 2018 Sternberg Press published Theatrum Botanicum.
* required registration for the event
Wystawa pod patronatem Ambasady Szwajcarii w Polsce
Exhibition under the patronage of the Embassy of Switzerland in Poland
